1 Miktam . Davidena

Gorde nazazu, Jauna, zuregan baitut babesa.

2 Hau diot: «Oi Jauna, zu zaitut ene Jaun,

zuregan baizik ez dut zorionik».

3 Lurralde honetako jainkoak,

«ahalmen» deitu horiek, nituen behinola atsegin .

4 Ugal bitez ezbeharrak

horien atzetik lehiatzen direnen gainera!

Nik ez diet sakrifizioen odolik eskainiko,

ez ezpainetan haien izenik hartuko.

5 Zu zaitut, Jauna, neure on guztia,

neure kopa, bedeinkapenez betea;

zure esku nire zoria!

6 Zoragarria suertatu zaidan alorra,

ezin ederragoa nire ondarea!

7 Bedeinkatu nahi dut Jauna, berak baitit aholku ematen,

gauez ere ene barrua berak hezten.

8 Begi aurrean dut Jauna etengabe;

bera ondoan dudala, ez dezaket koloka egin.

9 Horregatik, alai daukat bihotza,

pozez jauzika erraiak, atsedenean lasai gorputza.

10 Ez bainauzu Herio Leizera botako,

zure fededuna ez duzu hilobian galtzen utziko.

11 Bizirako bidea erakutsiko didazu:

alaitasun betea zure aurrean, betiko zoriona zure ondoan.