El complot para prender a Jesús
14
1 Dos días después era la Pascua y la fiesta de los Panes sin levadura.a Los principales sacerdotes y los escribas buscaban cómo prenderlo con engaño y matarlo.
|
14
1 a 14.1 Pascua: fiesta judía que conmemora la liberación de la esclavitud en Egipto (Ex 12.1-27; Dt 16.1-8); véase Índice temático. Pan sin levadura: Véase Índice temático. A la Pascua, que duraba un sólo día, le seguía inmediatamente la fiesta del Pan sin levadura (Lv 23.5-6), de siete días de duración. Estas festividades atraían a un número extraordinario de judíos de todas partes.
|
14
1 Erat autem Pascha et azyma post biduum: et quærebant summi sacerdotes et scribæ quomodo eum dolo tenerent, et occiderent.
|
14
1 erat autem pascha et azyma post biduum et quaerebant summi sacerdotes et scribae quomodo eum dolo tenerent et occiderent
|
2 Y decían:
«No durante la Fiesta, para que no se alborote el pueblo».b
|
2 b 14.1-2 Aunque por miedo a la gente (cf. Lc 22.2) no querían apresar a Jesús abiertamente durante la fiesta, la colaboración inesperada de Judas (vs. 10-11) les dio la oportunidad de hacerlo por medio de algún engaño, sin enfrentarse con las multitudes.
|
2 Dicebant autem: Non in die festo, ne forte tumultus fieret in populo.
|
2 dicebant enim non in die festo ne forte tumultus fieret populi
|
Jesús es ungido en Betania
3 Pero estando él en Betania, sentado a la mesac en casa de Simón el leproso,d vino una mujer con un vaso de alabastroe de perfume de nardof puro de mucho valor; y quebrando el vaso de alabastro, se lo derramó sobre su cabeza.
|
3 c 14.3 Simón, a quien llamaban el leproso: Véase Mt 26.6 n. d 14.3 Sentado a la mesa: En realidad, los comensales se recostaban sobre unos divanes (véase Lc 7.38 n.). e 14.3 Alabastro: piedra blanda y fina. f 14.3 Nardo: ungüento muy valioso, hecho de la planta del mismo nombre e importado de la India.
|
3 Et cum esset Bethaniæ in domo Simonis leprosi, et recumberet, venit mulier habens alabastrum unguenti nardi spicati pretiosi: et fracto alabastro, effudit super caput ejus.
|
3 et cum esset Bethaniae in domo Simonis leprosi et recumberet venit mulier habens alabastrum unguenti nardi spicati pretiosi et fracto alabastro effudit super caput eius
|
4 Entonces algunos se enojaron dentro de sí, y dijeron:
--¿Para qué se ha hecho este desperdicio de perfume?,
|
|
4 Erant autem quidam indigne ferentes intra semetipsos, et dicentes: Ut quid perditio ista unguenti facta est?
|
4 erant autem quidam indigne ferentes intra semet ipsos et dicentes ut quid perditio ista unguenti facta est
|
5 pues podía haberse vendido por más de trescientos denariosg y haberse dado a los pobres.
Y murmuraban contra ella.
|
5 g 14.5 Trescientos denarios: cantidad equivalente a casi un año de salario de un jornalero.
|
5 poterat enim unguentum istud venundari plus quam trecentis denariis, et dari pauperibus. Et fremebant in eam.
|
5 poterat enim unguentum istud veniri plus quam trecentis denariis et dari pauperibus et fremebant in eam
|
6 Pero Jesús dijo:
--Dejadla, ¿por qué la molestáis? Buena obra me ha hecho.
|
|
6 Jesus autem dixit: Sinite eam, quid illi molesti estis? Bonum opus operata est in me:
|
6 Iesus autem dixit sinite eam quid illi molesti estis bonum opus operata est in me
|
7 Siempre tendréis a los pobres con vosotrosh y cuando queráis les podréis hacer bien; pero a mí no siempre me tendréis.
|
7 h 14.7 Dt 15.11.
|
7 semper enim pauperes habetis vobiscum: et cum volueritis, potestis illis benefacere: me autem non semper habetis.
|
7 semper enim pauperes habetis vobiscum et cum volueritis potestis illis benefacere me autem non semper habetis
|
8 Esta ha hecho lo que podía, porque se ha anticipado a ungir mi cuerpo para la sepultura.i
|
8 i 14.8 Véase Mt 26.8-12 n.; cf. Jn 19.40.
|
8 Quod habuit hæc, fecit: prævenit ungere corpus meum in sepulturam.
|
8 quod habuit haec fecit praevenit unguere corpus meum in sepulturam
|
9 De cierto os digo que dondequiera que se predique este evangelio, en todo el mundo, también se contará lo que esta ha hecho, para memoria de ella.
|
|
9 Amen dico vobis: Ubicumque prædicatum fuerit Evangelium istud in universo mundo, et quod fecit hæc, narrabitur in memoriam ejus.
|
9 amen dico vobis ubicumque praedicatum fuerit evangelium istud in universum mundum et quod fecit haec narrabitur in memoriam eius
|
Judas ofrece entregar a Jesús
10 Entonces Judas Iscariote, uno de los doce, fue a los principales sacerdotes para entregárselo.
|
|
10 Et Judas Iscariotes, unus de duodecim, abiit ad summos sacerdotes, ut proderet eum illis.
|
10 et Iudas Scariotis unus de duodecim abiit ad summos sacerdotes ut proderet eum illis
|
11 Ellos, al oírlo, se alegraron y prometieron darle dinero. Y Judas buscaba oportunidad para entregarlo.
|
|
11 Qui audientes gavisi sunt: et promiserunt ei pecuniam se daturos. Et quærebat quomodo illum opportune traderet.
|
11 qui audientes gavisi sunt et promiserunt ei pecuniam se daturos et quaerebat quomodo illum oportune traderet
|
Institución de la Cena del Señor
12 El primer día de la fiesta de los Panes sin levadura, cuando sacrificaban el cordero de la Pascua, sus discípulos le preguntaron:
--¿Dónde quieres que vayamos a preparar para que comas la Pascua?j
|
12 j 14.12 El punto culminante de la Pascua era la cena, en que se comía el cordero sacrificado para tal ocasión (Lc 22.7 n.).
|
12 Et primo die azymorum quando Pascha immolabant, dicunt ei discipuli: Quo vis eamus, et paremus tibi ut manduces Pascha?
|
12 et primo die azymorum quando pascha immolabant dicunt ei discipuli quo vis eamus et paremus tibi ut manduces pascha
|
13 Y envió a dos de sus discípulos diciéndoles:
--Id a la ciudad,k y os saldrá al encuentro un hombre que lleva un cántaro de agua; seguidlo,
|
|
13 Et mittit duos ex discipulis suis, et dicit eis: Ite in civitatem, et occurret vobis homo lagenam aquæ bajulans: sequimini eum,
|
13 et mittit duos ex discipulis suis et dicit eis ite in civitatem et occurret vobis homo laguenam aquae baiulans sequimini eum
|
14 y donde entre decid al señor de la casa: “El Maestro dice: ‘¿Dónde está el aposento donde he de comer la Pascua con mis discípulos?’ ”.
|
14 k 14.13-14 La ciudad: Jerusalén. El hombre del cántaro: posiblemente habían hecho arreglos para que eso sirviera de contraseña; véase Lc 22.10-11 n.
|
14 et quocumque introierit, dicite domino domus, quia magister dicit: Ubi est refectio mea, ubi Pascha cum discipulis meis manducem?
|
14 et quocumque introierit dicite domino domus quia magister dicit ubi est refectio mea ubi pascha cum discipulis meis manducem
|
15 Entonces él os mostrará un gran aposento altol ya dispuesto. Haced allí los preparativos para nosotros.
|
15 l 14.15 La cena de la Pascua tenía que celebrarse dentro de la santa ciudad de Jerusalén, así que sus habitantes solían prestar a los peregrinos un lugar debidamente arreglado.
|
15 Et ipse vobis demonstrabit cœnaculum grande, stratum: et illic parate nobis.
|
15 et ipse vobis demonstrabit cenaculum grande stratum et illic parate nobis
|
16 Fueron sus discípulos, entraron en la ciudad, hallaron lo que les había dicho y prepararon la Pascua.m
|
16 m 14.16 Dt 16.5-8.
|
16 Et abierunt discipuli ejus, et venerunt in civitatem: et invenerunt sicut dixerat illis, et paraverunt Pascha.
|
16 et abierunt discipuli eius et venerunt in civitatem et invenerunt sicut dixerat illis et praeparaverunt pascha
|
17 Cuando llegó la noche vino él con los doce.
|
|
17 Vespere autem facto, venit cum duodecim.
|
17 vespere autem facto venit cum duodecim
|
18 Y cuando se sentaron a la mesa,n mientras comían, dijo Jesús:
--De cierto os digo que uno de vosotros, que come conmigo,ñ me va a entregar.
|
18 n 14.18 Mientras estaban a la mesa: lit. Mientras se recostaban; véase Mt 26.20 n. ñ 14.18 Sal 41.9.
|
18 Et discumbentibus eis, et manducantibus, ait Jesus: Amen dico vobis, quia unus ex vobis tradet me, qui manducat mecum.
|
18 et discumbentibus eis et manducantibus ait Iesus amen dico vobis quia unus ex vobis me tradet qui manducat mecum
|
19 Entonces ellos comenzaron a entristecerse y a decirle uno tras otro:
--¿Seré yo?
Y el otro:
--¿Seré yo?
|
|
19 At illi cœperunt contristari, et dicere ei singulatim: Numquid ego?
|
19 at illi coeperunt contristari et dicere ei singillatim numquid ego
|
20 Él, respondiendo, les dijo:
--Es uno de los doce, el que moja conmigo en el plato.o
|
20 o 14.20 Jn 13.18; cf. Sal 41.9. Véase Mt 26.23 n.
|
20 Qui ait illis: Unus ex duodecim, qui intingit mecum manum in catino.
|
20 qui ait illis unus ex duodecim qui intinguit mecum in catino
|
21 A la verdad el Hijo del hombre va, tal como está escrito de él, pero ¡ay de aquel hombre por quien el Hijo del hombre es entregado! Bueno le fuera a ese hombre no haber nacido.
|
|
21 Et Filius quidem hominis vadit sicut scriptum est de eo: væ autem homini illi per quem Filius hominis tradetur! bonum erat ei, si non esset natus homo ille.
|
21 et Filius quidem hominis vadit sicut scriptum est de eo vae autem homini illi per quem Filius hominis traditur bonum ei si non esset natus homo ille
|
22 Mientras comían, Jesús tomó pan, lo bendijo, lo partió y les dio, diciendo:
--Tomad, esto es mi cuerpo.p
|
22 p 14.22 Además de los pasajes paralelos, cf. Jn 6.51-58.
|
22 Et manducantibus illis, accepit Jesus panem: et benedicens fregit, et dedit eis, et ait: Sumite, hoc est corpus meum.
|
22 et manducantibus illis accepit Iesus panem et benedicens fregit et dedit eis et ait sumite hoc est corpus meum
|
23 Después tomó la copa y, habiendo dado gracias, les dio y bebieron de ella todos.
|
|
23 Et accepto calice, gratias agens dedit eis: et biberunt ex illo omnes.
|
23 et accepto calice gratias agens dedit eis et biberunt ex illo omnes
|
24 Y les dijo:
--Esto es mi sangre del nuevo pactoq que por muchos es derramada.
|
24 q 14.24 Ex 24.6-8; Jer 31.31-34; Zac 9.11; Lc 22.20 n.
|
24 Et ait illis: Hic est sanguis meus novi testamenti, qui pro multis effundetur.
|
24 et ait illis hic est sanguis meus novi testamenti qui pro multis effunditur
|
25 De cierto os digo que no beberé más del fruto de la vid, hasta aquel día en que lo beba nuevo en el reino de Dios.r
|
25 r 14.25 Véase Mt 8.11 nota i; cf. Lc 13.29.
|
25 Amen dico vobis, quia jam non bibam de hoc genimine vitis usque in diem illum, cum illud bibam novum in regno Dei.
|
25 amen dico vobis quod iam non bibam de genimine vitis usque in diem illum cum illud bibam novum in regno Dei
|
Jesús anuncia la negación de Pedro
26 Después de haber cantado el himno,s salieron al Monte de los Olivos.
|
26 s 14.26 Salmos: La cena de Pascua generalmente empezaba con el canto de los Salmos 113–114, y se terminaba con los Salmos 115–118.
|
26 Et hymno dicto exierunt in montem Olivarum.
|
26 et hymno dicto exierunt in montem Olivarum
|
27 Entonces Jesús les dijo:
--Todos os escandalizaréis de mí esta noche, pues escrito está: “Heriré al pastor y las ovejas serán dispersadas”.t
|
27 t 14.27 Zac 13.7; véase Mt 26.31 n.
|
27 Et ait eis Jesus: Omnes scandalizabimini in me in nocte ista: quia scriptum est: Percutiam pastorem, et dispergentur oves.
|
27 et ait eis Iesus omnes scandalizabimini in nocte ista quia scriptum est percutiam pastorem et dispergentur oves
|
28 Pero después que haya resucitado, iré delante de vosotros a Galilea.u
|
28 u 14.28 Mt 28.7,10,16; Mc 16.7; cf. Jn 21.1.
|
28 Sed postquam resurrexero, præcedam vos in Galilæam.
|
28 sed posteaquam resurrexero praecedam vos in Galilaeam
|
29 Entonces Pedro le dijo:
--Aunque todos se escandalicen, yo no.
|
|
29 Petrus autem ait illi: Et si omnes scandalizati fuerint in te, sed non ego.
|
29 Petrus autem ait ei et si omnes scandalizati fuerint sed non ego
|
30 Y le dijo Jesús:
--De cierto te digo que tú hoy, en esta noche, antes que el gallo haya cantado dos veces,v me negarás tres veces.
|
30 v 14.30 Respecto al canto del gallo, véase Mt 26.75 n.
|
30 Et ait illi Jesus: Amen dico tibi, quia tu hodie in nocte hac, priusquam gallus vocem bis dederit, ter me es negaturus.
|
30 et ait illi Iesus amen dico tibi quia tu hodie in nocte hac priusquam bis gallus vocem dederit ter me es negaturus
|
31 Pero él con mayor insistencia decía:
--Aunque tenga que morir contigo, no te negaré.
También todos decían lo mismo.
|
|
31 At ille amplius loquebatur: Et si oportuerit me simul commori tibi, non te negabo. Similiter autem et omnes dicebant.
|
31 at ille amplius loquebatur et si oportuerit me simul conmori tibi non te negabo similiter autem et omnes dicebant
|
Jesús ora en Getsemaní
32 Vinieron, pues, a un lugar que se llama Getsemaní,w y dijo a sus discípulos:
--Sentaos aquí, entre tanto que yo oro.
|
32 w 14.32 Getsemaní: un jardín cercano a Jerusalén, al pie del monte de los Olivos (cf. Jn 18.1).
|
32 Et veniunt in prædium, cui nomen Gethsemani. Et ait discipulis suis: Sedete hic donec orem.
|
32 et veniunt in praedium cui nomen Gethsemani et ait discipulis suis sedete hic donec orem
|
33 Se llevó consigo a Pedro, a Jacobo y a Juan, y comenzó a entristecerse y a angustiarse.
|
|
33 Et assumit Petrum, et Jacobum, et Joannem secum: et cœpit pavere et tædere.
|
33 et adsumit Petrum et Iacobum et Iohannem secum et coepit pavere et taedere
|
34 Y les dijo:
--Mi alma está muy triste, hasta la muerte;x quedaos aquí y velad.
|
34 x 14.34 Jn 12.27.
|
34 Et ait illis: Tristis est anima mea usque ad mortem: sustinete hic, et vigilate.
|
34 et ait illis tristis est anima mea usque ad mortem sustinete hic et vigilate
|
35 Yéndose un poco adelante, se postró en tierra, y oró que, si fuera posible, pasara de él aquella hora.
|
|
35 Et cum processisset paululum, procidit super terram, et orabat ut, si fieri posset, transiret ab eo hora.
|
35 et cum processisset paululum procidit super terram et orabat ut si fieri posset transiret ab eo hora
|
36 Y decía: «¡Abba,y Padre!, todas las cosas son posibles para ti. Aparta de mí esta copa;z pero no se haga lo que yo quiero, sino lo que quieres tú».a
|
36 y 14.36 Padre mío: lit. Abbá, padre. “Abbá” es una palabra aramea usada por los hijos al dirigirse a sus padres, y equivale a “papá”. Según los testimonios existentes, ni en el AT ni en general en el judaísmo se usaba este término familiar para invocar a Dios. En boca de Jesús, revela una especial intimidad con él. Véase Ro 8.15 nota o. z 14.36 Copa amarga: imagen literaria para expresar una prueba o momento difícil: véase Mt 26.39 n. a 14.35-36 Cf. Heb 5.7-8.
|
36 Et dixit: Abba pater, omnia tibi possibilia sunt: transfer calicem hunc a me: sed non quod ego volo, sed quod tu.
|
36 et dixit Abba Pater omnia possibilia tibi sunt transfer calicem hunc a me sed non quod ego volo sed quod tu
|
37 Vino luego y los halló durmiendo, y dijo a Pedro:
--Simón, ¿duermes? ¿No has podido velar una hora?
|
|
37 Et venit, et invenit eos dormientes. Et ait Petro: Simon, dormis? non potuisti una hora vigilare?
|
37 et venit et invenit eos dormientes et ait Petro Simon dormis non potuisti una hora vigilare
|
38 Velad y orad para que no entréis en tentación;b el espíritu a la verdad está dispuesto, pero la carne es débil.
|
38 b 14.38 Para no caer en tentación: Véase Lc 22.40 n.
|
38 vigilate et orate, ut non intretis in tentationem. Spiritus quidem promptus est, caro vero infirma.
|
38 vigilate et orate ut non intretis in temptationem spiritus quidem promptus caro vero infirma
|
39 Otra vez fue y oró, diciendo las mismas palabras.
|
|
39 Et iterum abiens oravit, eumdem sermonem dicens.
|
39 et iterum abiens oravit eundem sermonem dicens
|
40 Al volver, otra vez los halló durmiendo, porque los ojos de ellos estaban cargados de sueño; y no sabían qué responderle.
|
|
40 Et reversus, denuo invenit eos dormientes (erant enim oculi eorum gravati), et ignorabant quid responderent ei.
|
40 et reversus denuo invenit eos dormientes erant enim oculi illorum ingravati et ignorabant quid responderent ei
|
41 Vino la tercera vez, y les dijo:
--¡Dormid ya y descansad!c ¡Basta, la hora ha llegado! He aquí, el Hijo del hombre es entregado en manos de los pecadores.
|
41 c 14.41 ¿Seguís durmiendo y descansando?: otra posible traducción: Ahora sí, dormid y descansad; véase Mt 26.45 n.
|
41 Et venit tertio, et ait illis: Dormite jam, et requiescite. Sufficit: venit hora: ecce Filius hominis tradetur in manus peccatorum.
|
41 et venit tertio et ait illis dormite iam et requiescite sufficit venit hora ecce traditur Filius hominis in manus peccatorum
|
42 »¡Levantaos! ¡Vamos! Ya se acerca el que me entrega.
|
|
42 Surgite, eamus: ecce qui me tradet, prope est.
|
42 surgite eamus ecce qui me tradit prope est
|
Arresto de Jesús
43 Aún estaba él hablando cuando vino Judas, que era uno de los doce, y con él mucha gente con espadas y palos, de parte de los principales sacerdotes, de los escribas y de los ancianos.
|
|
43 Et, adhuc eo loquente, venit Judas Iscariotes unus de duodecim, et cum eo turba multa cum gladiis et lignis, a summis sacerdotibus, et scribis, et senioribus.
|
43 et adhuc eo loquente venit Iudas Scarioth unus ex duodecim et cum illo turba cum gladiis et lignis a summis sacerdotibus et a scribis et a senioribus
|
44 El que lo entregaba les había dado señal, diciendo: «Al que yo bese, ese es. Prendedlo y llevadlo con seguridad».
|
|
44 Dederat autem traditor ejus signum eis, dicens: Quemcumque osculatus fuero, ipse est, tenete eum, et ducite caute.
|
44 dederat autem traditor eius signum eis dicens quemcumque osculatus fuero ipse est tenete eum et ducite
|
45 Cuando vino, se acercó luego a él y le dijo:
--¡Maestro! ¡Maestro!
Y lo besó.d
|
45 d 14.44-45 Respecto al beso, véase Mt 26.48-49 n.
|
45 Et cum venisset, statim accedens ad eum, ait: Ave Rabbi: et osculatus est eum.
|
45 et cum venisset statim accedens ad eum ait rabbi et osculatus est eum
|
46 Entonces ellos le echaron mano y lo prendieron.
|
|
46 At illi manus injecerunt in eum, et tenuerunt eum.
|
46 at illi manus iniecerunt in eum et tenuerunt eum
|
47 Pero uno de los que estaban allí, sacando la espada, hirió al siervo del Sumo sacerdotee y le cortó la oreja.
|
47 e 14.47 Sumo sacerdote: el jefe de los sacerdotes judíos; véase Índice temático.
|
47 Unus autem quidam de circumstantibus educens gladium, percussit servum summi sacerdotis, et amputavit illi auriculam.
|
47 unus autem quidam de circumstantibus educens gladium percussit servum summi sacerdotis et amputavit illi auriculam
|
48 Respondiendo Jesús, les dijo:
--¿Como contra un ladrón habéis salido con espadas y con palos para prenderme?
|
|
48 Et respondens Jesus, ait illis: Tamquam ad latronem existis cum gladiis et lignis comprehendere me?
|
48 et respondens Iesus ait illis tamquam ad latronem existis cum gladiis et lignis conprehendere me
|
49 Cada día estaba con vosotros enseñando en el Templof y no me prendisteis; pero así es, para que se cumplan las Escrituras.
|
49 f 14.49 Lc 19.47; 21.37; Jn 18.20.
|
49 quotidie eram apud vos in templo docens, et non me tenuistis. Sed ut impleantur Scripturæ.
|
49 cotidie eram apud vos in templo docens et non me tenuistis sed ut adimpleantur scripturae
|
50 Entonces todos los discípulos, dejándolo, huyeron.
|
|
50 Tunc discipuli ejus relinquentes eum, omnes fugerunt.
|
50 tunc discipuli eius relinquentes eum omnes fugerunt
|
El joven que huyó
51 Pero cierto joven lo seguía, cubierto el cuerpo con una sábana. Lo prendieron,
|
|
51 Adolescens autem quidam sequebatur eum amictus sindone super nudo: et tenuerunt eum.
|
51 adulescens autem quidam sequebatur illum amictus sindone super nudo et tenuerunt eum
|
52 pero él, dejando la sábana, huyó desnudo.
|
|
52 At ille rejecta sindone, nudus profugit ab eis.
|
52 at ille reiecta sindone nudus profugit ab eis
|
Jesús ante el Concilio
53 Trajeron, pues, a Jesús al Sumo sacerdote; y se reunieron todos los principales sacerdotes, los ancianos y los escribas.g
|
53 g 14.53 Era una reunión del Sanedrín, o sea la Junta Suprema de los judíos (v. 55). Véanse Mt 26.57 n. y Junta Suprema en el Índice temático.
|
53 Et adduxerunt Jesum ad summum sacerdotem: et convenerunt omnes sacerdotes, et scribæ, et seniores.
|
53 et adduxerunt Iesum ad summum sacerdotem et conveniunt omnes sacerdotes et scribae et seniores
|
54 Pedro lo siguió de lejos hasta dentro del patio del Sumo sacerdote; y estaba sentado con los guardias, calentándose al fuego.
|
|
54 Petrus autem a longe secutus est eum usque intro in atrium summi sacerdotis: et sedebat cum ministris ad ignem, et calefaciebat se.
|
54 Petrus autem a longe secutus est eum usque intro in atrium summi sacerdotis et sedebat cum ministris et calefaciebat se ad ignem
|
55 Los principales sacerdotes y todo el Concilio buscaban testimonio contra Jesús para entregarlo a la muerte, pero no lo hallaban,
|
|
55 Summi vero sacerdotes et omne concilium quærebant adversus Jesum testimonium ut eum morti traderent: nec inveniebant.
|
55 summi vero sacerdotes et omne concilium quaerebant adversum Iesum testimonium ut eum morti traderent nec inveniebant
|
56 porque muchos daban falso testimonio contra él, pero sus testimonios no concordaban.h
|
56 h 14.56 Según la ley judía, era necesario contar con dos o más testigos que concordaran en su testimonio (Nm 35.30; Dt 19.15).
|
56 Multi enim testimonium falsum dicebant adversus eum: et convenientia testimonia non erant.
|
56 multi enim testimonium falsum dicebant adversus eum et convenientia testimonia non erant
|
57 Entonces, levantándose unos, dieron falso testimonio contra él, diciendo:
|
|
57 Et quidam surgentes, falsum testimonium ferebant adversus eum, dicentes:
|
57 et quidam surgentes falsum testimonium ferebant adversus eum dicentes
|
58 --Nosotros lo hemos oído decir: “Yo derribaré este templo hecho a mano, y en tres días edificaré otro no hecho a mano”.i
|
58 i 14.58 Mc 15.29; cf. Jn 2.19-22. Además, Jesús había anunciado a sus discípulos la destrucción del templo de Jerusalén (Mc 13.1-2).
|
58 Quoniam nos audivimus eum dicentem: Ego dissolvam templum hoc manu factum, et per triduum aliud non manu factum ædificabo.
|
58 quoniam nos audivimus eum dicentem ego dissolvam templum hoc manufactum et per triduum aliud non manufactum aedificabo
|
59 Pero ni aun así concordaban en el testimonio.
|
|
59 Et non erat conveniens testimonium illorum.
|
59 et non erat conveniens testimonium illorum
|
60 Entonces el Sumo sacerdote, levantándose en medio, preguntó a Jesús, diciendo:
--¿No respondes nada? ¿Qué testifican estos contra ti?j
|
60 j 14.60 ¿No respondes... contra ti?: otra posible traducción: ¿No respondes nada a lo que éstos dicen contra ti?
|
60 Et exsurgens summus sacerdos in medium, interrogavit Jesum, dicens: Non respondes quidquam ad ea quæ tibi objiciuntur ab his?
|
60 et exsurgens summus sacerdos in medium interrogavit Iesum dicens non respondes quicquam ad ea quae tibi obiciuntur ab his
|
61 Pero él callaba y nada respondía.k El Sumo sacerdote le volvió a preguntar:
--¿Eres tú el Cristo, el Hijo del Bendito?
|
61 k 14.60-61 Is 53.7; Mt 27.12-14; Mc 15.5; Lc 23.9.
|
61 Ille autem tacebat, et nihil respondit. Rursum summus sacerdos interrogabat eum, et dixit ei: Tu es Christus Filius Dei benedicti?
|
61 ille autem tacebat et nihil respondit rursum summus sacerdos interrogabat eum et dicit ei tu es Christus Filius Benedicti
|
62 Jesús le dijo:
--Yo soy. Y veréis al Hijo del hombre sentado a la diestral del poder de Diosm y viniendo en las nubes del cielo.n
|
62 l 14.62 Como sucede en numerosas culturas actuales, la derecha era el lugar de honor. m 14.62 Del Todopoderoso: lit. del poder, modo de referirse a Dios sin pronunciar el nombre sagrado. n 14.62 Sal 110.1; Dn 7.13.
|
62 Jesus autem dixit illi: Ego sum: et videbitis Filium hominis sedentem a dextris virtutis Dei, et venientem cum nubibus cæli.
|
62 Iesus autem dixit illi ego sum et videbitis Filium hominis a dextris sedentem Virtutis et venientem cum nubibus caeli
|
63 Entonces el Sumo sacerdote, rasgando su vestidura, dijo:
--¿Qué más necesidad tenemos de testigos?
|
|
63 Summus autem sacerdos scindens vestimenta sua, ait: Quid adhuc desideramus testes?
|
63 summus autem sacerdos scindens vestimenta sua ait quid adhuc desideramus testes
|
64 Habéis oído la blasfemia; ¿qué os parece?
Y todos ellos lo condenaron, declarándolo digno de muerte.ñ
|
64 ñ 14.64 Lv 24.15-16; Jn 19.7.
|
64 Audistis blasphemiam: quid vobis videtur? Qui omnes condemnaverunt eum esse reum mortis.
|
64 audistis blasphemiam quid vobis videtur qui omnes condemnaverunt eum esse reum mortis
|
65 Entonces algunos comenzaron a escupirlo, a cubrirle el rostro, a darle puñetazos y a decirle: «¡Profetiza!».
También los guardias le daban bofetadas.o
|
65 o 14.65 Is 50.6; 53.5.
|
65 Et cœperunt quidam conspuere eum, et velare faciem ejus, et colaphis eum cædere, et dicere ei: Prophetiza: et ministri alapis eum cædebant.
|
65 et coeperunt quidam conspuere eum et velare faciem eius et colaphis eum caedere et dicere ei prophetiza et ministri alapis eum caedebant
|
Pedro niega a Jesús
66 Estando Pedro abajo, en el patio, vino una de las criadas del Sumo sacerdote,
|
|
66 Et cum esset Petrus in atrio deorsum, venit una ex ancillis summi sacerdotis:
|
66 et cum esset Petrus in atrio deorsum venit una ex ancillis summi sacerdotis
|
67 y cuando vio a Pedro que se calentaba, mirándolo, le dijo:
--Tú también estabas con Jesús, el nazareno.
|
|
67 et cum vidisset Petrum calefacientem se, aspiciens illum, ait: Et tu cum Jesu Nazareno eras.
|
67 et cum vidisset Petrum calefacientem se aspiciens illum ait et tu cum Iesu Nazareno eras
|
68 Pero él negó, diciendo:
--No lo conozco, ni sé lo que dices.
Y salió a la entrada, y cantó el gallo.
|
68 p 14.68 Algunos mss. omiten Entonces cantó un gallo.
|
68 At ille negavit, dicens: Neque scio, neque novi quid dicas. Et exiit foras ante atrium, et gallus cantavit.
|
68 at ille negavit dicens neque scio neque novi quid dicas et exiit foras ante atrium et gallus cantavit
|
69 La criada, viéndolo otra vez, comenzó a decir a los que estaban allí:
--Este es uno de ellos.
|
|
69 Rursus autem cum vidisset illum ancilla, cœpit dicere circumstantibus: Quia hic ex illis est.
|
69 rursus autem cum vidisset illum ancilla coepit dicere circumstantibus quia hic ex illis est
|
70 Pero él volvió a negarlo. Poco después, los que estaban allí dijeron otra vez a Pedro:
--Verdaderamente tú eres de ellos, porque eres galileo y tu manera de hablar es semejante a la de ellos.p
|
|
70 At ille iterum negavit. Et post pusillum rursus qui astabant, dicebant Petro: Vere ex illis es: nam et Galilæus es.
|
70 at ille iterum negavit et post pusillum rursus qui adstabant dicebant Petro vere ex illis es nam et Galilaeus es
|
71 Entonces él comenzó a maldecir y a jurar:q
--¡No conozco a este hombre de quien habláis!
|
71 q 14.71 Jurar y perjurar: es decir, exponiéndose a maldición en caso de no decir la verdad. |
71 Ille autem cœpit anathematizare et jurare: Quia nescio hominem istum, quem dicitis.
|
71 ille autem coepit anathematizare et iurare quia nescio hominem istum quem dicitis
|
72 Y el gallo cantó la segunda vez. Entonces Pedro se acordó de las palabras que Jesús le había dicho: «Antes que el gallo cante dos veces, me negarás tres veces». Y pensando en esto, lloraba.
|
|
72 Et statim gallus iterum cantavit. Et recordatus est Petrus verbi quod dixerat ei Jesus: Priusquam gallus cantet bis, ter me negabis. Et cœpit flere.
|
72 et statim iterum gallus cantavit et recordatus est Petrus verbi quod dixerat ei Iesus priusquam gallus cantet bis ter me negabis et coepit flere
|
© 1995 Sociedades Bíblicas Unidas |
© 2002 Sociedades Bíblicas Unidas y Sociedad Bíblica de España |
Source: http://vulsearch.sf.net/html |
© 1969 Deutsche Bibelgesellschaft (German Bible Society) |